განვითარებული ქვეყნები
განვითარებული ქვეყნები ( ინგლ. developed countries) — სუვერენული ქვეყნები, რომლებიც ხასიათდება ცხოვრების მაღალი ხარისხით, განვითარებული, ჩამოყალიბებული ეკონომიკით, ტექნოლოგიურიინფრასტრუქტურით. ძირითადად, ეკონომიკური განვითარების საჩვენებლად (კლასიფიცირებისთვის), შემოღებულია ინდექსი - მშპ, მეპ (მთლიანი ეროვნული პროდუქტი), შემოსავალი ერთ სულზე, ინდუსტრიალიზაციის დონე, ცხოვრების ძირითადი დონისთვის შესაფერისი ინფრასტრუქტურა. განვითარებულ ქვეყანად კლასიფიცირებაზე მუდმივად დებატები მიმდინარეობს, ვინაიდან არ არსებობს საყოველთაოდ აღიარებული კრიტერიუმ(ებ)ი. სხვადასხვა ორგანიზაცია სხვადასხვა ქვეყანას მიიჩნევს განვითარებულად. მაგრამ არსებობს 22 ქვეყანა, რომლებიც ნებისმიერ კლასიფიკასიაში ხვდება. ეს ქვეყნებია: აშშ, იაპონია, საფრანგეთი, გერმანია, გაერთიანებული სამეფო, შვედეთი, ავსტრია, ბელგია, დანია, ფინეთი, ისლანდია, ირლანდია, იტალია, ლუქსემბურგი, ნიდერლანდი, ნორვეგია, პორტუგალია, ესპანეთი, შვეიცარია, კანადა, ავსტრალია, ახალი ზელანდია.
განვითარებული ქვეყნების საზიარო მახასიათებლები
რედაქტირება- შობადობის და სიკვდილიანობის სტატისტიკა არის სტაბილური. არ გვხვდება შობადობის ძალიან მაღალი დონე, სათანადო სამედიცინო დახმარების და ცხოვრების მაღალი სტანდარტების წყალობით. ოჯახებს არ უწვეთ მრავალშვილიანობა, იმის მოლოდინით რომ შეიძლება ზოგიერთი მათგანი ვერ გადარჩეს.
- მეტი ქალია დასაქმებული. კარიერაზე ორიენტირებულ ქალებს ხშირად, საკუთარი სურვილით, მცირე ოჯახები ჰყავთ.
- მსოფლიოს რესურსების არათანაბარი გამოყენება. განვითარებულ ქვეყნებში მეტი ადამიანი ატარებს მანქანას, იყენებს თვითმფრინავს, სახლს ელექტროენერგიითა და ბუნებრივ აირებით უზრუნველყოფს. განვითარებად ქვეყნებს, ტექნოლოგიური განუვითარებლობის შესაბამისად კი ამ რესურსებთან ხშირად არ აქვს წვდომა.
- ფინანსური პრობლემები, ვალი, მაღალი მაჩვენებლით აქვთ.