კლდის დამანი
ვიკიპედიის სტანდარტების დასაკმაყოფილებლად, ეს სტატია გამართვას საჭიროებს. |
ამ სტატიაში არ არის მითითებული სანდო და გადამოწმებადი წყარო. |
ეს სტატია უკატეგორიოა. |
კლდის ჰირაქსი (Procavia Capensis) — მცირე ზომის ძუძუმწოვარი ცხოველი ჰირაქსების ოჯახიდან. ის გავრცელებულია აფრიკასა და ახლო აღმოსავლეთში და ცნობილია კლდოვან ტერიტორიებზე ცხოვრებით.
აღწერა
რედაქტირებაკლდის ჰირაქსი საშუალოდ 30–60 სმ სიგრძის ცხოველია, რომლის წონა 2–4 კგ-მდე აღწევს. მისი ბეწვი რბილი და მოკლეა, ფერი კი მონაცრისფრო-ყავისფერია, რაც კარგად ეხმარება მას კლდოვან გარემოში შენიღბვაში. კლდის ჰირაქსს აქვს მოკლე ფეხები და მძლავრი ბრჭყალები, რომლებიც კლდეზე მოჭიდებას უწყობს ხელს.
ქცევა და კვება
რედაქტირებაკლდის ჰირაქსები დღის ცხოველები არიან და ძირითადად ჯგუფებში ცხოვრობენ. მათი კვება მოიცავს ბალახებს, ფოთლებს, ხილისა და ქერქის ნაწილებს. ისინი მჭიდროდ არიან დაკავშირებული კლდოვან ტერიტორიებთან, სადაც თავს იგრძნობენ უსაფრთხოდ მტაცებლებისგან.
გავრცელება და ჰაბიტატი
რედაქტირებაკლდის ჰირაქსი გვხვდება სუბ-საჰარულ აფრიკაში და ახლო აღმოსავლეთის რეგიონებში. ის კლდოვან, მშრალ ჰაბიტატებში ცხოვრობს და ხშირად ჩანს მთა-კლდეებზე ან კლდოვან ბზარებში. მისი ჰაბიტატი მოიცავს მშრალ სავანებს და ნახევრადუდაბნოებს.
გამრავლება
რედაქტირებაკლდის ჰირაქსი მონოგამიური ცხოველია. მათი მაკეობა გრძელდება დაახლოებით 6-8 თვე, რის შემდეგაც დედალი შობს 1-4 ნაშიერს. ახალშობილები იბადებიან თვალებგახელილნი და სწრაფად ვითარდებიან.
საფრთხეები
რედაქტირებაკლდის ჰირაქსის პოპულაცია სტაბილურია, თუმცა მისი ჰაბიტატების შემცირება ადამიანის საქმიანობის გამო შესაძლოა საფრთხეს უქმნიდეს მას. ისინი ასევე არიან მტაცებლების, მაგალითად, არწივებისა და დიდი კატების საკვები.
საინტერესო ფაქტები
რედაქტირება- კლდის ჰირაქსი გენეტიკურად ყველაზე ახლოს დგას სპილოსთან, მიუხედავად მათი ზომობრივი განსხვავებისა. - მათ აქვთ უნარი სხეულის ტემპერატურის რეგულირებაში და ხშირად მზეზე წოლით თბებიან.
წყაროები
რედაქტირება- IUCN Red List: Procavia Capensis. - სხვადასხვა ბიოლოგიური კვლევები.